Afgelopen zomer hebben we nog een pareltje in ons bezit gehad: de Anny Maria, een karveel gebouwde houten schouw welke in 1963 in Hilversum van stapel liep. Ze is gebouwd door een Hilversumse kunstenaar. 
Door omstandigheden en gebrek aan vrijwilligers hebben we Anny in oktober alweer verkocht, ze heeft nu een mooie plek in Den Helder gekregen bij een dame die groot hart heeft voor houten scheepjes.
zeilen van Noord naar Zuid-West
Maar nu de reis: want we vonden Anny in Groningen stad. Ze lag daar al 10 jaar onder zeil en was verder al die tijd keurig onderhouden. Ze werd ons gegund, speciaal voor de Stichting die we runnen, om haar op te nemen in onze collectie varend erfgoed.. We bekeken de staat van de Anny en bedachten dat we het aandurfden om haar zelf naar Hellevoetsluis te varen. De mast kan naar beneden dus hoe leuk zou het zijn om de meest toeristische route te nemen! We bedachten dat dit in tien dagen wel zou lukken. Het werden uiteindelijk twee geweldige weken met diverse weertypen, kanaaltjes varen, wat ruiger water, voorspoed, rust, motorpech, mooie ontmoetingen en veel nieuwe vrienden gemaakt.
Anny bleek echt “hard to get” te spelen! Ze liet zich niet zomaar meenemen uit Groningen. Eenmaal door Drenthe varend begon ze dus te bokken. Ze accepteerde niet zomaar iedere v-snaar. En toen ze het wel moest accepteren spuugde ze de tanden van de impellor eruit. Middenin een weiland, tussen de koeien, geen dorp in de buurt, niks. Er bleef niets anders op dan rond te bellen, de wandelschoenen aan te trekken en -wat hadden we het lang uitgesteld- lid van de Botenwacht te worden. Binnen enkele dagen kwam iemand de nieuwe impellor brengen. Ook kregen we onverwachts hulp van lieve Drentse vrienden in de vorm van een generator en een warme douche voor mij 🙂
Na Drenthe kwam er regen. Heel veel regen. Wat gebeurt er dan met een houten boot welke al jaren onder een zeil heeft gelegen? Jawel de planken zetten uit. Je wordt wakker in een nat bed! Het schijnt erbij te horen maar oh wee je wordt er niet bepaald blij van. Dit werd na enkele dagen gelukkig minder. Hoe toevallig dat de hond precies de droge plekjes wist en hier ook lekker uitgebreid ging liggen gedurende de nacht! De vele, vaak nog handbediende sluisjes maken alles goed. Je klimt zo de hondsrug op en je ziet duidelijk het hoogteverschil. Door naar Overijssel, via Zwolle naar Elburg. Een heerlijke plaats om te liggen. Daarna verder via de randmeren, de Vecht op. Het wordt gelukkig iets beter weer want dat maakt de schitterende Vecht net iets mooier. We leggen aan in Nigtevecht. Daarna door het prachtige Utrecht. Het is overal vrij rustig vanwege Corona. Nadeel daarvan is wel dat alle sanitaire voorzieningen op de havens dicht zijn. Gelukkig hebben we een Porta Potti mobiel toilet bij ons. Verder duiken we af en toe de vaart in dus we blijven zo fris en fruitig. Na Utrecht doen we nog Woudrichem en Willemstad aan alvorens via het Haringvliet weer aan te komen in Hellevoetsluis! De foto’s spreken voor zich denk ik, dat dit een fantastische reis was. Ook fijn om coronaproof een vakantie in eigen land te kunnen houden op deze manier.
